VAN DE VOORZITTER….
Onlangs hebben we een jubileum gevierd. Ongemerkt. Wij zijn als NBP al 35 jaar samen met Erwin Nypels, onze oud voorzitter alles uit de kast aan het halen om de zeggenschap van gepensioneerden gestalte te geven. Vijf en dertig jaar praten, vergaderen, aandringen en veel tegenwerking overwinnen. In ieder geval is deze informatie een antwoord op de vraag: Wat doen jullie eigenlijk?
Is dat alles? Nee.
- Wij willen het pensioenstelsel en het huidige systeem dus handhaven en ons niet terzijde laten zetten met de slogan volgens welke de vergrijzing de oorzaak van alle kwaad is. Dit betekent contact met de politiek, met hoogleraren, met wetenschappelijke instituten en andere organisaties in koepelverband om in woord en geschrift tegengas te bieden. Vele bijeenkomsten derhalve en voorbereidingen in Pensioencommissies om brieven met onze stellingname te “droppen”.
- Wij vinden dat het pensioenvermogen, thans 1007000000000 euro niet ter beschikking van de overheid moet komen, want daar hebben wij uiterst slechte ervaringen mee. Dus bestrijden wij de opvatting dat de overheid pensioenfondsen wil verplichten in hypotheken in Nederland of elders te investeren. Ook is een pensioenfonds geen bank van lening. Het traject van onderhandelen: zie het gestelde onder punt 1.
- Het verlagen van de pensioenopbouw staat in een regeringsakkoord. Maar wij gaan niet akkoord met het ondermijnen van de positie van werkenden en jongeren. Hun zorgen zijn al veel te groot als we denken aan demotie, slechte werkgelegenheid, pensioenbreuken door vele wisselingen in werk en het verslechteren van het arbeidsrecht. Traject van onderhandelen: politiek en belangenorganisaties.
- Premies voor pensioenen dienen kostendekkend te zijn, want als dit niet het geval is worden de uitkeringen automatisch verlaagd tot een perspectiefloos bedrag. Traject van handelen: zie onder punt 3.
- Wij willen niet dat de overheid als een soort beleggingsadviseur gaat optreden. Hieruit vloeit als vanzelf de stellingname voort dat ook de Europese Unie zich niet met het unieke Nederlandse stelsel mag bemoeien. Traject van handelen: Lobby te Brussel en een goed contact met de Nederlandse parlementariër Pieter Omtzigt.
- Wij vinden het maatschappelijke engagement van vele fondsen onvoldoende. Tevergeefs hoopten wij dat ook pensioenfondsen zich zouden keren tegen de onredelijke verdeling van de lasten die vooral lagere en middeninkomens weer treffen. Traject van handelen: brieven en artikelen schrijven en op pad.
- De condities met betrekking tot het korten dan wel afstempelen van de pensioenen moeten juridisch duidelijker, eerlijker en en rechtvaardiger in de wet worden vastgelegd, zeker waar het ook moet gaan om de reparatie van die kortingen via inhaal- c.q. herstelbetalingen.
Tot zover dit deel van verslaggeving over ons doen en laten. Een volgende keer zal het gaan over wat we hebben bereikt. Dat zal een veel korter verhaal worden valt te vrezen, gezien duur van het onopvallende jubileum waarmee ik begon.
Simon van der Schoot
