De Nederlandsche Bank houdt hardnekkig vast aan het FTK (Financieel Toetsingskader) om de dekkingsgraad van pensioenfondsen vast te stellen. Dat rekenmodel is bedacht door beleggers op de manier, zoals beleggers denken. Er ligt een gedachtekronkel aan ten grondslag, omdat het FTK naar de pensioenen kijkt als een beleggingsproduct dat overdraagbaar moet zijn aan een andere eigenaar. Maar dat is een onjuist principe. Bovendien zitten er inconsistenties in het wiskundige model. Worden die eruit gehaald, dan zijn pensioenkortingen helemaal niet nodig. Dat zegt actuaris Arno Eijgenraam, die jarenlang voor De Nederlandsche Bank werkte en zag hoe de medewerkers van de bank werden overtroefd door de bedenkers van het FTK.
Overbluft
Ze leken alle kennis in pacht te hebben, zegt hij en wie bij DNB liet merken dat hij het niet begreep stond te boek als dom. Daarom werden er bij de introductie van het FTK nauwelijks kritische vragen gesteld, in ieder geval minder dan nodig was. Ook Eijgenraam werd naar eigen zeggen overbluft door de kennis die de beleggers inbrachten.
Cultuur van tevredenheid
Na de totstandkoming van het FTK werden er bovendien wijzigingen doorgevoerd waardoor het rekenmodel niet verbeterde maar verslechterde. Er zitten weeffoutjes in die het beeld rond de pensioenen vertekenen.
Bij DNB heerst een cultuur van tevredenheid over het eigen gelijk. Daarom lijkt de bank niet-ontvankelijk voor kritiek vanuit de samenleving. ‘De organisatie wordt te weinig uitgedaagd tot zelfreflectie’, zegt Eijgenraam over de cultuur bij DNB, ‘en raakt daardoor in zichzelf gekeerd’. In die sfeer verdwijnt de nuance.
Lees voor een cultuurschets van DNB deze weblog.
