Het rapport Goudswaard is uit en volgt de welbekende werkgeversagenda op de voet. Geen woord over wanbeleid en incompetentie bij de besturen van bedrijfstakpensioenfondsen, geen woord over de noodzaak om tot representatief, oordeelkundig pensioenfondsbestuur te komen, maar een nieuwe poging de zwarte piet bij de slachtoffers, de fondsdeelnemers te deponeren. U kent het wel: het pensioenstelsel versterken door het eerst te slopen.

De inkt van het rapport was nog niet droog of werkgeversvoorzitter Wientjes en werkgeversminister Donner hadden het al omarmd. In zijn weblog geeft Kees de Lange onder de titel ‘belubberd en bedonnerd’ onverdund zijn mening.

Tenslotte laat de CSO zijn stem horen over de noodzaak de arbeidsdeelname van ouderen te bevorderen, liever dan de AOW leeftijd te verhogen.

Het rapport van de commissie Frijns is uit, en is uitermate kritisch over de wijze waarop veel pensioenfondsen bestuurd worden: paternalistisch, met onvoldoende kennis van zaken, en slecht communicerend. De lezers van deze website zullen niet verbaasd zijn.  Kees de Lange wijdt er een kritisch weblog aan.

De rol van de banken en hun verantwoordelijkheid voor het ontstaan van de crisis, het obscene bonusjagen,en het ontoereikende toezicht van De Nederlandsche Bank (DNB) kwamen de afgelopen week uitgebreid in het nieuws. In De Pers van 20 januari lezen we een kritisch artikel, ‘Ontken, schuif af en bagatelliseer’.

Doordat de gemiddelde leeftijd toeneemt, moeten pensioenfondsen grotere reserves aanhouden. Hierdoor zakt de dekkingsgraad van het ABP opnieuw onder de kritische waarde van 105.
Op diverse niveaus wordt al geprobeerd de geesten rijp te maken voor grote verslechteringen in ons pensioenstelsel. Het wordt dan wel gepresenteerd als het vergroten van de houdbaarheid van het stelsel, maar is natuurlijk gewoon afbraak van een verworvenheid van tientallen jaren. In het FD van 22 januari wordt door de commissie Goudswaard een uitermate zorgelijk beeld geschilderd. Verhullend spraakgebruik is bij pensioenen helaas normaal, en het ABP doet er hard aan mee. Lees wat men de deelnemers te melden heeft, en lees het weblog van Kees de Lange hierover.

Het feit dat een aantal pensioenfondsen het ondanks de crisis relatief goed doen en een groot aantal andere slecht, doet de vraag rijzen of de verplichte winkelnering die geldt bij de meeste bedrijfstakpensioenfondsen nog wel zo’n goed idee is. Naar de mening van de NBP is verplichtstelling weliswaar nodig, maar keuzevrijheid van deelnemers over bij welk fonds zij zich willen aansluiten zou slecht functionerende fondsen met hun neus op de feiten drukken. Als mensen met de voeten kunnen stemmen, zal dit heel snel sanerend werken op regentesk bestuurlijk gedrag. Op 14 januari denkt Marcel Tak in ‘Stop de pensioendwang’ op de website van IEX, langs vergelijkbare lijnen.

Tenslotte medezeggenschap. Lees hier de toelichtingen van Fatma Koser Kaja (D66) en Stef Blok (VVD) op hun initiatiefwetsvoorstel, en neem kennis van de weerstanden die bij bepaalde politieke partijen leven om u inspraak in uw eigen pensioensituatie te geven.

De tweede Open Brief aan het ABP heeft weer het nodige losgemaakt. In de Volkskrant van 13 januari werd aandacht besteed aan de Open Brief, terwijl ook in regionale bladen onze brief uitgebreid in het nieuws kwam. Zeer veel publiciteit dus al met al. In het Parool van 14 januari kwam het ABP vervolgens met een reactie waarin de NBP onder meer het verwijt krijgt verkeerde cijfers te presenteren. In zijn weblog zet Kees de Lange onder de titel “NBP rekent uitstekend” daarom maar weer eens een aantal zaken recht.

In het Financieele Dagblad van 11 januari 2010 verscheen een commentaar over het feit dat pensioenfondsen nauwelijks meer het vertrouwen van de burger genieten. Geen nieuws voor lezers van deze website natuurlijk. Waar in het artikel aan voorbij wordt gegaan is dat veel van de ellende is toe te schrijven aan slecht beleggingsbeleid bij diverse fondsen. Helaas wordt transparantie regelmatig met de mond beleden, maar zelden in de praktijk gebracht.

In de NRC van 15 januari verscheen een artikel waarin minister Donner betoogt haast te willen maken met een verbetering van de medezeggenschap van gepensioneerden. In eerste instantie wilde hij dat doen uitsluitend in overleg met vakbonden en werkgevers. Dat is alsof je de slager vraagt vegetarische producten te gaan verkopen. Pas na aandringen van anderen is besloten ook de koepel van ouderenorganisaties, de CSO, bij het overleg te betrekken. We wachten af.

Het ABP heeft de gewoonte om bij fundamentele kritiek op het functioneren van het fonds de andere kant op te kijken. Aangezien het om geld van de deelnemers als primaire risicodragers gaat, meent de NBP dat een dergelijke regenteske opstelling onaanvaardbaar is en niet langer past bij de huidige tijd. Reden om een tweede Open Brief aan het ABP te schrijven. We zijn benieuwd.

Steeds meer wordt duidelijk over de rol van Nijpels in de Raad van Commissarissen (RvC) van de failliete Dick Scheringa Bank (DSB). In een vertrouwelijk stuk van De Nederlandsche Bank (DNB), waarvan DNB tevergeefs de publicatie probeerde tegen te houden, lezen we het één en ander over het functioneren van de RvC en de visie van DNB daarop. Wanneer ziet het ABP in dat de positie van Nijpels al maanden onhoudbaar is?

In een artikel in het FD van 8 januari 2010 wordt nog eens onderstreept wat we al lang wisten: het vertrouwen van de gemiddelde Nederlander in zijn pensioenfonds is op een historisch dieptepunt. De Vereniging van Bedrijfstakpensioenfondsen in de persoon van directeur Riemen “is geschrokken van de uitkomst”. Waar was dit gezelschap in 2009? Hoe blind kun je zijn over wat iedereen al tijden kan waarnemen. Zelfs DNB heeft uitgebreid gewaarschuwd dat veel pensioenfondsen veel te grote beleggingsrisico’s genomen hebben. Maar daar hoor je Riemen natuurlijk niet over.

Minister Donner heeft in Buitenhof van 6 december 2009 een proefballonnetje opgelaten over salarisverlaging van ouderen. Kees de Lange vindt er in zijn weblog het zijne van.

In De Volkskrant van 16 december 2009 wordt breed uitgemeten dat De Nederlandsche Bank (DNB) het beleggingsbeleid van veel pensioenfondsen veel te risicovol vindt.

Tenslotte maken we u attent op de wijze waarop de NBP weer in de publiciteit treedt. In FD Selections van 14 december is een interview met Kees de Lange geplaatst.

Minister Donner slaagt er opnieuw in zich uiterst impopulair te maken. Nu wil hij weer dat 60-plussers minder gaan verdienen om ze aantrekkelijker te maken voor het bedrijfsleven. Want voor deze minister is het bedrijfsleven de maat van alle dingen.

Normaal medebestuur en eigentijdse medezeggenschap in de pensioenfondsen blijven hete hangijzers. Het door de motie Omtzigt afgedwongen overleg tussen de traditionele sociale partners enerzijds en belangenorganisaties anderzijds is zoals voorspeld volledig op de klippen gelopen. Als u in het slotdocument even door de verhullende taal heen prikt, kunt u lezen dat vakbonden en werkgevers het nog steeds niet begrepen hebben, en niets van hun macht willen prijsgeven. Minister Donner mag nu roepen dat er iets veranderen moet, maar van deze minister hebben gepensioneerden nog nooit iets goeds ervaren. Op 7 december 2009 geeft Menno Tamminga in NRC een uitstekende analyse van de huidige situatie. Eerst zien en dan geloven, zeggen we bij de NBP.

Dat het met de integriteit van de financiële wereld nog steeds matig gesteld is, blijkt uit diverse artikelen. Op 21 november 2009 publiceerde Max Pam een boeiend overzicht over groeiende integriteitsproblemen bij de bekende baantjesstapelaars.

Over het bredere probleem van de afbraak van sociale verworvenheden in Nederland heeft Marcel van Dam onder de titel ‘Niemands Land’ een buitengewoon boeiend boek geschreven. Lees de lovende recensie van Anet Bleich in de Volkskrant van 27 november 2009. Een boek dat iedereen moet lezen!

In een uitgebreid weblog gaat Kees de Lange in op zo maar wat misstanden bij het ABP. Aan de orde komen het benoemingsbeleid, de medezeggenschap of wat daar voor door gaat, en de achterstallige indexatie. Het is maar dat u het weet.

Het ABP is weer eens in het nieuws, en opnieuw in negatieve zin. De nasleep van de DSB affaire voor Zalm en Nijpels gaat nu pas beginnen. Dat Nijpels als ABP voorzitter niet te handhaven is, begrijpt iedereen behalve het ABP bestuur. Maar een betere illustratie van het totale gebrek aan een maatschappelijke antenne bij het ABP is het recente nieuws dat Borghouts alsnog aanblijft als bestuurslid. De imagoschade voor het ABP is opnieuw enorm.

Om aan alle negatieve berichtgeving het hoofd te bieden, komt het ABP met een publiciteitsstuntje door ondanks de belabberde dekkingsgraad toch de premieverhoging niet door te zetten, en de gepensioneerden een mini-kluifje in de vorm van een greintje indexatie toe te werpen. We komen op deze website binnenkort uitgebreid terug op de indexatieproblematiek.

Tenslotte nog een tweetal artikelen van belang. In NRC van 12 november betoogt Menno Tamminga dat de Nederlandse pensioenfondsen zich in hun beleggingsbeleid primair laten leiden door de belangen van werkenden, en niet door die van gepensioneerden. Geen nieuws voor regelmatige bezoekers van deze website. Dat is een onmiddellijk gevolg van het feit dat de invloed van gepensioneerden op het beleid bewust gefrustreerd wordt door vakbonden en werkgevers. In een NRC artikel van 3 november zet Bernard van Praag op nuchtere wijze wat zaken over pensioenen op een rijtje. Een welkome bijdrage aan de transparantie die de pensioenfondsen niet geven.

Door de uitzending in Kassa is het bezoek aan onze website enorm. Zelfs het ABP kon het zich niet veroorloven niet te reageren en kwam met een summier berichtje op de eigen website. Het is curieus om te zien hoe pensioenfondsbestuurders zich in bochten wringen om de gevolgen van hun eigen plannen, doorgerekend met hun eigen cijfers, te bagatelliseren. In het ABP berichtje werd overigens gemeld dat de achterstallige indexatie tot en met 2007 was ingelopen, reden voor uw voorzitter om het ABP een briefje te schrijven met het verzoek hem een nabetaling te doen. Wellicht een idee voor andere gedupeerden ook. Trouw gaat in een artikel, ‘Onzekerheid pensioenen blijft groot’, van 10 november 2009 ook nog eens op de berekeningen in (lees hier het volledige artikel). Tenslotte gaat de politieke partij OokU in een persbericht in op de schokkende situatie bij PNO Media.

Over de benoeming van Nijpels is het laatste woord nog niet gesproken. Een verdere bijdrage aan zijn toch al onherstelbare imagoschade wordt geleverd door een artikel van Ewald Engelen in de Groene Amsterdammer van 28 oktober.

Tenslotte gaat Simon van der Schoot in zijn weblog in op een onbeholpen berichtje in een CMHF blaadje. Merkwaardig dat een organisatie die al jaren met Simon in de deelnemersraad van het ABP zitting heeft nog steeds niet door heeft wie Simon vertegenwoordigt.

Uit betrouwbare bron vernemen wij dat het overleg over medebestuur en medezeggenschap naar aanleiding van de motie Omtzigt in het slop zit. Wij hebben de hand kunnen leggen op een instructie voor Peter Gortzak, onderhandelaar voor de FNV, die de opstelling van deze bond goed weergeeft.